Biblioteka Śląska

Ceniony prozaik i reportażysta wraca do poetyckich korzeni. Dokłada do wypracowanej przez lata dykcji coś nowego: oszczędniejszą formę, język balansujący między dosadnością twierdzeń a lirycznością wyznania, swobodę zestawień miejsc, postaci, wreszcie czasów i perspektyw. Jednocześnie odnajdujemy w tej podróży po wspomnieniach i zdarzeniach przestrzenie znajome, jakby przetransferowane z niektórych jego próz fikcjonalnych i niefikcjonalnych, które zaczynają funkcjonować w oderwaniu od pierwotnych kontekstów, stając się elementami poetyckiej opowieści o niemożliwościach początku i końca. Tytułowe „a” to bowiem nie tyle oznaczenie pierwszej litery w alfabecie, ile odniesienie do spójnika „a”, który sygnalizuje albo przeciwieństwo (mielibyśmy tu zatem do czynienia nie z jedną historią, a z wieloma jej wariantami), albo istnienie jakiegoś dalszego ciągu (oznaczałoby to narastanie nowych historii / wariantów historii, pochodzących z wielu różnych pól). Mocna poezja, świetna książka.
Jakub Kornhauser